Onze nieuwsberichten

2025-02-20

Aventuras en Honduras /1

09.02.25

Queridos amigos!

Sinds afgelopen maandag zijn Ruth en ik nu in Honduras. We kwamen laat aan en de rit naar Tegucigalpa in het pikdonker was meteen een ervaring; geen straatverlichting, geen witte strepen en auto’s halen gewoon links en rechts in. Tegucigalpa is de hoofdstad. Heel veel verkeer, veel bebouwing, elektriciteitsdraden overal en hier en daar nog wat oude gebouwen. Kleine sightseeing en de volgende dag door naar Sonaguera. Vroeg op pad, veel verkeer. Langs de grote weg is ruimte voor handel. Links en rechts ontstaan dorpjes met fruitkramen, horeca en autobedrijfjes. De bergen rondom ons zijn prachtig: groen, allerlei soorten bomen en grotendeels nog onbebouwd.

Tot La Ceiba in het noorden gaat het voorspoedig. Door de vele regenval en overstromingen in de afgelopen maanden zijn wegen erg beschadigd. En het is al donker. Ruth chauffeurt ons heel geconcentreerd voorzichtig om de grote gaten in het wegdek. Het gebeurt geregeld dat auto’s en bromfietsen zonder licht rijden. We zijn blij als we laat in de avond eindelijk veilig bij de moeder van Ruth zijn.

Uniformen en lesmateriaal hebben we lokaal ingekocht en de zwager van Ruth heeft de rugzakken al laten maken. Met de auto propvol geladen gaan we naar de scholen. Nu over onverharde wegen, manoeuvrerend om reusachtige gaten vol water. Spannend!!!

De leraren en kinderen zijn zo blij met alle spullen. Ruth legt ze goed uit dat onze hulp ook hun volle inzet vraagt. En ik probeer ze met mijn beetje Spaans te vertellen over onze activiteiten en over onze vrienden in Nederland – jullie allemaal!

Alle kinderen krijgen schoolmaterialen en degenen die nog niet eerder een rugzak kregen krijgen deze nu. Opvallend hoe eerlijk iedereen is.

We hebben ook een paar woningen in de dorpjes bezocht. De mensen leven zo goed en zo kwaad het kan met velen in kleine optrekjes – vaak binnen dezelfde vloer als buiten. En dat met alle modder voor de deur. Overal kinderen, wasgoed aan de lijn, honden, katten en kippen. Een familie met een gehandicapte dochter in een rolstoel, een babietje van 3 maanden pas overleden, een meneer met een enorm gezwel in zijn nek en veel pijn. Alleen laten onderzoeken door een arts kost al veel geld. En dat is er niet. Je hart breekt als je het ziet, maar waar kun je in hemelsnaam nog beginnen met helpen?

Veel kinderen zijn angstig mager door ondervoeding. De leraressen verzorgen waar het kan maaltijden op school voor ze. Dit betalen ze uit eigen zak. We willen kijken of wij hier structureel wat kunnen bijdragen.

Vandaag hebben we met twee leraressen 3 jonge vrouwen bezocht die na hun confectieopleiding zijn gestart met een eigen bedrijfje. De eerste was Meli, die we al kennen, maar misschien nog wat verder wil. De andere twee zijn al aktief bezig om vanuit eigen huis kleding te maken. Ze verkopen zelfs al kleding online. We hebben ze de mogelijkheid van een klein microkrediet aangeboden.

Tot zover even. We hebben nog een week te gaan.
Hopelijk komen de foto’s goed over.

Hartelijke groet, ook van Ruth

Anja